دانستنی ها

کفش صخره نوردی

کفش صخره نوردی

انتخاب انواع کفش صخره نوردی برای افراد مبتدی

تصمیم گیری برای خرید اولین کفش صخره نوردی برای افراد تازه کار و بدون تجربه کار بسیار دشواری هست در قدم نخست انتخاب کفش مناسب برای نوع صخره و محل پیمایش مد نظر از لحاظ مادی نیازمند تحقیق زیاد هست به عبارتی شبیه این است که تصمیم بگیرید برای یک مدت طولانی یک نوع غذا بخورید یا لباس  بپوشید به همین علت برای شما انتخاب این غذا یا لباس بسیار با اهمیت میشود.کفش های کوهنوردی معمولا برای سبک های خاصی از کوهنوردی طراحی و ساخته میشوند برای مثال برای سقف های شیب دار و غارها، کفش های نرم و تهاجمی مناسب است یا برای گرانیت عمودی شما کفش های سفت تر و صاف تر با پشتیبانی از لبه های عالی می خواهید. برای صخره های ترک دار ، چیزی انعطاف پذیر و خمیده ایده آل است .

به عبارتی در دنیای کفش‌های صخره‌نوردی «همه‌جانبه» واقعاً وجود ندارد. به همین علت است که در دنیا تمام کوهنوردان و صخره نوردان با تجربه چندین نوع کفش کوهنوردی و صخره نوردی دارد به عبارت دیگر کوهنوردان بسته به ساختار بدنی و سبک مختلف کوهنوردی تصمیم به خرید کفش میگیرند.همانطور که گفته شد فرد باید طبق اصول خاصی اقدام به خرید کفش کند اولا طبق ساختار فیزیکی بدن بدن باید انتخاب شود دوما طبق روش کوهنوردی مد نظر.

 

کفش های تخت و کفش های رو به پایین

کفش صخره نوردی

کفش صخره نوردی

کفش های تخت :

کفش‌های تخت که برای تخته‌ها و دیوارهای عمودی طراحی شده‌اند، در کفش های کف تخت اغلب وزن بدن صخره نورددر لبه‌های کوچکی که با انگشتان بزرگ پا روی آن‌ها می‌ایستند، تحمل می‌کند.کفش های کف تخت ،کفی صاف دارند این کفش ها بسیار سفت هستند زیرا هر چه سفت‌تر باشند، ایستادن روی لبه‌های ریز آسان‌تر میشود. اما برخی مانند مدل کلاسیک Five Ten Moccasym بسیار نرم هستند، این نرمی باعث انعطاف پذیری بیشتر میشوند در نتیجه صخره نورد به راحتی میتواند در در قسمت ترک دار صخره پیش روی کند.

از آنجایی که کفش‌های تخت نسبتا راحت‌تر و خوش پوش تر هستند، در میان مبتدیان و بچه‌ها محبوبیت بیشتری دارند. اما در صعودهای شیب‌دار عالی نیستند، و اگر قصد دارید زیاد بولدرینگ یا کوهنوردی ورزشی با شیب تند انجام دهید، بهتر است از کفش کمی رو به پایین استفاه کنید.

 

کفش های رو به پایین:

کفش‌های رو به پایین شکل منقار پرنده‌ای دارند و اغلب (اگرچه نه همیشه) بسیار نرم هستند.نرمی این کفش ها حساسیت بیشتری در انگشتان پا به کوهنورد میدهند در حالی که سفتی کفش باعث پشتیبانی می شود و تولید نیرو از طریق انگشتان پا را آسان تر می کند.این کفش برای صعود های آویزان طراحی شده است و بسته به میزان خمیدگی به سه گروه تقسیم میشوند:

  •  اندکی نزولی
  • نزولی متوسط ​​
  • نزولی تهاجمی 

 

 

کفش های سفت و کفش های نرم

کفش های سفت

کفش های سفت می توانند کف صاف (مانند TC Pro) یا کف خمیده (مانند کاتانا) باشند. قسمت میانی سفت این کفش ها به حمایت از پای صخره نورد کمک می‌کند و به صخره نورد امکان می‌دهد روی پایه‌های کوچک‌تر بایستد و تولید نیرو از طریق انگشتان پا را آسان‌تر می‌کند.

کفش های سفت در کنار مزایب فراوانی که دارد معایبی هم دارد اولا این کفشا به علت سختی قابل تغییر در پا نیستند به عبارتی قابلیت دستکاری ندارند دوما قایلیت تطابق کمتری نسبت به کفش های نرم دارند یعنی همانطور که در پا قابل تغییر شکل نیستد روی صخره هم چندان تغییر حالت نمی دهند.

کفش های نرم

در همین حال، کفش‌های نرم نیز می‌توانند مانند Five Ten Moccasym تخت باشند یا مانند Scarpa’s Furia خمیده باشند.کفش‌های نرم و تخت برای بالا رفتن از ترک عالی هستند، در حالی که کفش‌های نرم خمیده برای دیوارهای شیب دار و کوهنوردی در فضای داخلی عالی هستند. اما در لبه های عمودی برتری ندارند.

 کفش نامتقارن

تقریباً همه کفش‌های کوهنوردی کمی نامتقارن هستند،یعنی به سمت وسط منحرف می‌شوند و به شما امکان می‌دهند فشار (و در نتیجه قدرت) بیشتری را از طریق انگشت شست پا وارد کنید.هر چه نوک کفش به سمت داخل از خط مرکزی منحرف شود، کفش نامتقارن تر میشود.

کفش‌های تخت معمولاً متقارن‌تر از کفش‌های خمیده هستند.هدف از عدم تقارن این است که انگشتان پا را در حالت چین دار نگه دارید، که به حفاری در گیره ها در مسیرهای شیب دار کمک می کند و در برخی از مدل ها به شما کمک می کند تا روی پایه های کوچک در زمین های عمودی حرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید